Przywra – Paragonimus westermani

Przywra – Paragonimus westermani

Przywra pasożytuje w miąższu płuc człowieka, powodując powstawanie torbieli łatwo ulegających zakażeniom bakteryjnym. Podczas migracji larw do płuc występują niecharakterystyczne objawy: gorączka, ból w klatce piersiowej, kaszel, krwioplucie.
Zarażenia pasożytem spotyka się w Chinach, Tajwanie, Laosie, Korei, Japonii, Tajlandii, na Filipinach, w Malezji, Indonezji, Indiach i na Cejlonie.

Rozpoznanie paragonimozy

Rozpoznanie paragonimozy stawiane jest na podstawie stwierdzenia obecności jaj przywry w plwocin ie lub kale. Przeciętne jajo przywry ma wymiary 85 na 53 µm (zakres 68-118 na 39-67 µm). Jaja są żółtobrązowe, jajowatego lub wydłużonego kształtu, o cienkiej powłoce, często asymetryczne z jednym biegunem spłaszczonym. Na szerszym końcu widoczne bywa wieczko (operculum), przeciwny biegun jaja jest zwężony. Jaja są wydalane nieprzeobrażone.

Przywra – bytowanie

Paragonisuswestermanii (syn. P. ringeri ), jako postać dojrzała pasożytuje w płucach, oskrzelach, i opłucnej a wyjątkowo też w wątrobie, śledzionie i innych narządach człowieka i szeregu zwierząt (pies, kot, świnia, tygrys, wilk). Przywrę ta barwy czerwono brązowej przypomina z kształtu rozpołowiony groch. Jaja znajdują się głównie w wydzielanej obficie plwocinie. Z nich wylęgają się w wodzie,w odpowiednich warunkach, niracidia zakażające różne gatunki ślimaków z rodzaju Melania. Drugim żywicielem pośrednim są słodkowodne kraby (Potamon) i raki. Po spożyciu przez człowieka zakażonego mięsa krabów i raków, pasożyty prawdopodobnie przebijają się przez ściany jelita, wędrują przez przeponę i dostają się do opłucnej, płuc i oskrzeli, gdzie dojrzewają. Dokoła nich na skutek stanów zapalnych rozwija się włóknista tkanka łączna i tworzą się cysty mogące się otwierać do przewodów oddechowych. Cysty te czasem ulegają zropieniu. Wewnątrz nich znajdują się pasożyty i jaja, które przy kaszlu zostają wyrzucone,wraz z często krwawą plwociną, na zewnątrz. Choroba może trwać wiele lat. Prognoza zazwyczaj dobra, o ile zakażenie nie jest zbyt silne i o ile pasożyty nie osiedliły się w innych narządach np. w obrębie mózgu. Diagnoza opiera się na znalezieniu jaj w plwocinie. Gatunek ten występuje na Dalekim Wschodzie, głównie w pewnych okolicach Chin, w Japonii, na Korei i Formozie.

Przywra cykl rozwojowy