Z pluskwiaków najważniejszymi gatunkami dla parazytologii jest pluskwa łożna Cimex lactularius drugi gatunek rotundatu s znany z okolic cieplejszych i podzwrotnikowych. Prócz tego i inne gatunki pasożytujące u ptaków mogą też kłuć człowieka. Narządy pyszczkowe pluskwy są typu kłująco-ssącego. Ze skrzydeł pozostały tylko resztki poprzedniej pary. Pluskwa składa jaja przymocowane lepką masą do podłoża w szczelinach i szparach sprzętów, ścian a także w wiszącej odzieży, książkach, ramach obrazów itp. W temperaturze pokojowej rozwijają się w około 20 dni nimfy podobne zasadniczo do postaci dojrzałej o Postacie młodociane przechodzą pięć wylinek przy czym stają się coraz to większe. Między jedną a drugą wylinką muszą one pobrać przynajmniej raz krew. Mniej więcej w 6-8 tygodni rozwijają się już postacie dojrzałe, które żyją w hodowli ponad rok. Pluskwy jak wiadomo unikają światła, o ile nie są bardzo głodne, i odżywiają się wyłącznie krwią człowieka. Mogą one jednak pobierać krew różnych zwierząt ssących i ptaków. W niektórych razach zauważono pobieranie nawet krwi z niektórych zwierząt zmiennocieplnych. W temperaturze niższej pluskwy są bardzo wytrzymałe na głód. Mogą one wówczas wytrzymać 6 miesięcy i dłużej bez pokarmu. W okolicach tropikalnych imago wytrzymuje bez pożywienia tylko około 20 dni, a nimfa około 30. W czasie mrozu zapadają pluskwy w stan odrętwienia, mróz jednak im nie szkodzi, giną natomiast stosunkowo szybko w temperaturze ponad 45°C. Być może, że pluskwy odgrywają pewną rolę w przenoszeniu dżumy, w każdym razie bakterie długi czas zachowują w pluskwach zjadliwość i mogą być przeniesione na człowieka przez ukłucie zakażonych owadów. Okazało się, że i Spirochaeteobermeier i może żyć w pluskwie czas dłuższy, nie wiadomo jednak czy pluskwy wchodzą często w grę przy przenoszeniu duru powrotnego.
Pluskwy unikają światła. Na człowieka napadają w nocy, podczas jego snu. Przebijają skórę w najdelikatniejszych miejscach i pobierają krew z naczyń włosowatych. Podczas jednego posiłku pluskwa kuje kilkakrotnie. Krew pije najczęściej 3-5 minut. Samice pobierają częściej krew i w większych ilościach niż samce, gdyż im jest potrzebna do produkcji znacznej liczby jaj. Moment ukłucia nie jest bolesny, gdyż podczas ssania wpuszczana jest do ranki znieczulająca wydzielina gruczołów ślinowych, która jednocześnie zapobiega krzepnięciu krwi. Po upływie kilku minut do kilku godzin występuje uczucie swędzenia i pieczenia, a w miejscach ukłuć pojawiają się białawe pęcherzyki. Rozdrapywanie tych pęcherzyków może być powodem innych chorób skóry. U niektórych osób wywołują miejscowe, a czasem ogólne odczyny uczuleniowe.
Pluskwa w dolnej partii ciała ma gruczoł, który produkuje oleisty płyn, kiedy owad jest zaniepokojony. Zapach płynu jest podobny do malin, dlatego możliwe jest rozpoznanie, czy dom jest zasiedlony przez pluskwy. Należy dokładnie zagipsować wszelkie szczeliny i otwory w ścianach. Żywe osobniki oraz ich jaja należy zabić stosując np. urządzenie zwane „Steamer” -em. Wytwarza ono z wody gorącą parę, która zabija pluskwy i jajka. Należy często przeglądać łóżka, tapczany, materace, szafy, obrazy oraz brudne, niedostępne miejsca. W miejscach przebywania pluskwy pozostawiają kał w postaci brunatnych plamek, które trudno jest usunąć. Ponadto, pościel może być zakrwawiona.
Z innych pluskwiaków należy wymienić Triatomamegista znanego jako przenośnika Trypanosomacruzi. Prócz tego gatunku wiele jeszcze innych może być przenośnikiem tego pasożyta.
Cykl rozwojowy pluskwy domowej
